Veel organisaties geloven in standaard ingerichte werkplekomgevingen om een eind te maken aan de wildgroei van ict-toepassingen. EDS-topvrouw Carol Wyatt vindt het weer tijd voor variabele diensten. Vloeken in de kerk?
Vlaanderen boven? Vorige maand maakte de nieuwe topman Mike Jordan plannen bekend om bij EDS de groei er weer in te krijgen. Een reorganisatie, waarbij 2700 van de 134000 medewerkers wegmoeten, moet het bedrijf meer kostenefficiënt maken. Vooralsnog kost de sanering het bedrijf dit jaar zo’n 425 tot 475 miljoen dollar. Daarnaast legt de automatiseerder nog meer nadruk op specialismen als uitbesteding en business process outsourcing. Het richt hiervoor helpdesks en softwarefabrieken op in lage-kostenlanden als Egypte, Nieuw-Zeeland, Brazilië, Ierland, Canada, Polen en India. Bovendien zoekt EDS kopers voor minder strategische activiteiten, zoals de gegevensverwerkingseenheid voor kredietverenigingen die aan Fiserv is verkocht. Dat bedrijf nam een aantal maanden geleden ook al een eenheid van EDS over die elektronische consumentenbetalingen verwerkte. Positiever nieuws over het concern kwam recent bij onze zuiderburen vandaan. Daar sloot EDS samen met de Belgische netwerkdienstverlener Telindus een uitbestedingscontract met de Vlaamse overheid ter waarde van vijfhonderd miljoen dollar. Het bod van het duo bleek beter dan dat van de twee andere consortia Siemens/IBM en Cgey/Unisys/T-Systems. Maar beide partijen zijn gewaarschuwd: de samenwerking tussen de Vlaamse overheid en de huidige partner Siemens Business Services verzandde bijna. |
|
Wyatt is recentelijk benoemd tot global offering executive for distributed systems & solutions en werkt vanuit het EDS-hoofdkantoor in Dallas, Texas. De titel, een mondvol, geeft aan dat zij zich bezighoudt met het beleid voor het binnenhalen en uitvoeren van langjarige desktop-beheercontracten. Kortgeleden bezocht ze Nederland om haar nieuwe ideeën te toetsen in gesprek met EDS-klanten.
Wyatt merkt dat er bij hen behoefte bestaat aan variabele diensten in een standaard kantooromgeving. Een strakke werkplekinrichting kan botsen met het toenemend gebruik onder werknemers van apparatuur als mobiele telefoons en pda’s en de vraag naar mobiele internetdiensten. "Bovendien willen klanten alleen betalen voor datgene wat ze werkelijk gebruiken. Dat geldt bijvoorbeeld sterk voor de internetverbindingtarieven die ze te hoog vinden. Zij zoeken naar mogelijkheden om hun vaste ict-kosten variabel te maken."
EDS gelooft daarom in het nieuwe concept My coe (common office environment), ofwel ‘mijn standaardwerkplek’. Deze bestaat uit een basisinfrastructuur die is ingericht aan de hand van de ict-bedrijfsstrategie en een eindgebruikersdeel waarin werknemers individuele diensten kunnen aanvragen, zoals bijvoorbeeld een laptop-internetverbinding of het uitwisselen van gegevens tussen hun pda en pc. Wyatt noemt het een multiclient-infrastructuur, waarmee organisaties zelf kunnen bepalen waaraan hun ict-budget wordt uitgegeven.
Maar was het juist niet de vrijheid van de werknemers op ict-gebied die bedrijven noopten om tot standaardisatie over te gaan? Wyatt erkent dit, maar stelt dat het een cyclisch proces is. "Vast en variabel lossen elkaar af. Het is overigens niet onze bedoeling het standaardisatie-idee over boord te gooien. Het gaat om het dynamischer maken van de infrastructuur zodat nieuwe diensten ingekocht kunnen worden." Zij noemt in dit verband het nieuwe toverwoord Agile Enterprise, een flexibel concept waarbij klanten alleen betalen voor ict-hulpmiddelen die ze op dat moment gebruiken.< BR>