In de ict-sector is het gebruikelijk om sollicitanten als onderdeel van de aanstellingsprocedure te onderzoeken op hun geschiktheid. Veel medewerkers krijgen naar aanleiding van dit assessment een persoonlijk ontwikkelingsplan met een doelstelling. Het doel daarvan is om de carrièrekansen van de toekomstige medewerker te vergroten en om de werkgever keuze te bieden uit steeds beter gekwalificeerde kandidaten. Toch bepalen aanwezig potentieel, ijver en ambitie de succeskans sterker dan het bestaan van deze ontwikkelplannen zelf. Alleen plannen maken volstaat niet.
Opleiding, ontwikkeling en eerlijke kansen bevestigen de cultuur van een toonaangevende ict-organisatie. Zo'n organisatie heeft een sterke toekomstvisie, bijvoorbeeld een toonaangevend high tech-bedrijf willen worden of blijven. Dat biedt carrièrekansen, want ontwikkeling levert promoties op. Vanuit deze perspectieven is er dus alle reden om vastberaden op training en ontwikkeling in te zetten voor langetermijndoelen.
In het algemeen volgen technici graag technische cursussen, hetgeen meteen in de lijst van gevolgde opleidingen is te zien. Een moeilijkheid treedt geregeld op zodra mensen van een technische of operationele rol naar een managementrol gaan. Die overstap wordt vaak onderschat. Soms gaat het goed bij zo'n 'experiment', vaak echter niet. De medewerker heeft daarin ook een verantwoordelijkheid; om tijdig initiatieven te nemen, motivatie op te brengen en om vooruit te blijven kijken. Wie dat niet doet, strandt uiteindelijk met verouderde of 'incourante' kennis. Daarbij weegt de persoonlijke ontwikkeling (karakter) ook nog eens mee. Op managementfuncties solliciteren relatief veel kandidaten die moeite hebben om aan de eisen te voldoen. Betrokkenen vinden zichzelf doorgaans wel degelijk geschikt en zijn het met deze bevinding natuurlijk lang niet altijd eens.
Natuurlijk is het prima als mensen de ruimte krijgen om te groeien in hun functies. Dat sommige medewerkers hier niet (meer) de vereiste motivatie voor kunnen opbrengen, doet daar niets aan af. Ict sectorbreed wordt het echter een knelpunt, als de sleutelfuncties te vaak worden ingevuld met mensen die onder de maat presteren. Ontwikkeling en selectie van potentieel voor technisch, commercieel en managementkader verdient sectorbrede aandacht. Deze sector heeft immers constant, nu en in de toekomst, behoefte aan een brede basis van sterke managers, mannen en vrouwen, die de ict-sector werkelijk begrijpen. Ict-organisaties zijn op de arbeidsmarkt elkaars concurrent, maar ook elkaars opleiders en ontwikkelaars.
Daarom is het voor de ict-sector als geheel belangrijk om te zorgen dat opleidingenbeleid en functie-eisenbeleid gelijke tred houden. Daarmee wordt op lange termijn input vanuit technische deskundigheid (werkvloer) in het management geborgd. Reeds binnen het opleidingenbeleid moet men dezelfde doelen en eisen stellen als bij functies. Zo vormen opleidingen bouwstenen voor groei op langere termijn. Als de meerderheid van ict-werkgevers hier consequent en duidelijk op aanstuurt, profiteert de hele sector. Gelet op het aantal mislukte ict-projecten en op de moeite om acquisities te consolideren, is meer 'alignment' nodig van opleidingsplannen aan de visie op de toekomst van de ict-organisatie(s). De technologie, de producten en de diensten worden complexer, de functie-eisen worden daardoor steeds strenger. Dit moet sectorbreed terug komen in de prioriteiten voor ontwikkeling en opleidingen.
Peter Ambagtsheer
Assessor en loopbaanadviseur
Mentaspex
De angel zit hem dat er geen geplande ontwikkeling mogelijk is. Als gedetacheerde moet je de klus nemen die op dat moment beschikbaar is. Weigeren is vaak niet mogelijk.