In de huidige economische omstandigheden mogen it-afdelingen blij zijn als er niet wordt gesneden in hun budgetten. Dat neemt niet weg dat ze te kampen hebben met grote veranderingen in de netwerkwereld die ze niet kunnen negeren. De uitdaging is echter niet onmogelijk, ook niet met een beperkt budget. Door pragmatisch en zorgvuldig te werk te gaan kunnen it-afdelingen huidige investeringen beschermen door open netwerktechnologieën te gebruiken.
Er zijn drie trends met grote invloed op de toekomst van deze sector; convergentie, distributed networking en software defined networking. Deze zijn niet nieuw, maar beginnen nu mainstream te worden. De technologie is inmiddels volwassen te noemen en de zakelijke agenda van steeds meer bedrijven bevat één of meer van deze onderwerpen.
Wat de netwerkmarkt kenmerkt is het feit dat, in tegenstelling tot de servermarkt, de prijzen van de technologieën niet zijn gedaald door een gestandaardiseerde architectuur. In de servermarkt was dat bijvoorbeeld het x86-platform, dat de markt opengooide en opnieuw verdeelde. Cio’s zijn weliswaar kostenbewuster dan ooit, maar desondanks is de netwerkmarkt niet veranderd. Deze markt wordt gedomineerd door één grote speler die erin is geslaagd klanten afhankelijk te maken van zijn technologie.
Toch zijn er nu nieuwe, open technologieën in opkomst zodat de klant weer kan kiezen. Steeds meer cio’s zien in dat dit het moment is om hun netwerkstrategie verder te ontwikkelen en nieuwe, innovatieve benaderingen te kiezen die bovendien kostenbesparend zijn.
Convergentie
Convergentie heeft grote invloed op de manier waarop netwerken worden beheerd. Voorheen functioneerden it-systemen in silo’s. Server-, storage- en netwerkbeheerders deden hun werk relatief onafhankelijk van elkaar. Als een medewerker binnen de organisatie een oplossing nodig had waarbij meerdere silo’s betrokken waren, werd dit veelal een tijdrovende ervaring.
Virtualisatie bracht verlichting doordat hiermee meerdere domeinen zijn te bedienen en it niet langer afhankelijk was van de traditionele silo’s. Dat betekende wel dat er een nieuwe rol ontstond, de virtualisatiebeheerder. Deze beheerders werden geconfronteerd met een veelvoud aan technologieën van diverse leveranciers. Zij hebben hun virtualisatie-infrastructuur opgebouwd op traditionele wijze; door afzonderlijke platforms te selecteren voor servers, storage en netwerken. Deze virtuele infrastructuren worden beheerd met bestaande tools voor de diverse platformen.
In de laatste jaren heeft convergentie echter steeds meer voet aan de grond gekregen. Een ideale converged infrastructure is een geïntegreerd systeem van servers, storage en networking dat wordt beheerd met één tool. Deze infrastructuur biedt de gebruiker gevirtualiseerde bronnen voor het draaien van applicaties, vdi en private clouds.
Er zijn enkele essentiële eigenschappen voor een converged infrastructure:
– Modulaire infrastructuur: modulaire servers, virtuele netwerken en intelligente, geautomatiseerde opslagplatformen.
– Converged management: unified infrastructure-processen voor teams door middel van eenvoudige en intuïtieve tools.
– Delivery-modellen; flexibele implementatie van geconvergeerde systemen voor klanten, variërend van volledige pré-geïntegreerde systemen tot een doe het zelf-benadering.
Er bestaat nog weleens onenigheid over wie de ‘eigenaar’ is van de geconvergeerde infrastructuur. De meeste netwerkleveranciers willen dat de controle in handen is van de netwerkbeheerder. Dit soort oplossingen laat een netwerkbeheerder wel servers beheren, maar dat is andersom niet altijd het geval. Een volledig geconvergeerde oplossing biedt beide opties. Serverbeheerders zijn in staat het netwerk te beheren en netwerkprofessionals hebben toegang tot de serverinfrastructuur. Flexibele tools in de switching-laag kunnen dit mogelijk maken. Dit soort openheid is essentieel om de flexibiliteit te leveren waar de bedrijfsprocessen om vragen.
Software defined networking
Software defined networking (sdn) kan een revolutie betekenen voor de ontwikkeling van netwerk infrastructuren. Traditionele netwerktechnologieën zijn niet in staat de flexibiliteit te bieden waar netwerkbeheerders om vragen. Ontwikkelaars hebben nauwelijks mogelijkheden om netwerkapparaten aan te passen zodat diepgaande integratie mogelijk is tussen applicaties en netwerkinfrastructuren. Netwerkswitches hebben altijd gewerkt door data te routeren met behulp van de processor in de hardware. Dat had tot gevolg dat it-medewerkers relatief weinig controle hadden over het vervoer van data over het netwerk.
De opkomst van sdn heeft it-beheerders een controller gegeven die onafhankelijk is van de switch en waarmee ze het dataverkeer kunnen controleren en vormgeven. Beheerders krijgen controle over alle switches binnen een netwerk vanaf één controlepaneel. Dit biedt hen een flexibele virtuele netwerkinfrastructuur waarmee ze minstens gelijke tred kunnen houden met de eisen van een moderne it-omgeving. Dat maakt een zeer pragmatische vorm van netwerkbeheer mogelijk, doordat vele uren worden bespaard op taken als routing en policy-beheer.
De voordelen van sdn zijn duidelijk. Netwerkbeheerders zijn veel minder afhankelijk van dure, proprietary switches. De grootste voordelen betreffen echter het flexibele beheer.
Van traditionele naar gedistribueerde architectuur
Diverse ontwikkelingen hebben het traditionele netwerk ongeschikt gemaakt voor de eisen van moderne bedrijven. Ten eerste worden werknemers steeds mobieler. Ten tweede hebben virtualisation en cloud computing gezorgd voor meer dataverkeer. Klassieke netwerken behandelen dataverkeer lineair op de Noord/Zuid-manier, dus in en uit het datacenter. Uitbreiding of vervanging van deze switches en netwerken is een kostbaar proces. Core switches vormen het hart van elk netwerk, dus maakten bedrijven zichzelf afhankelijk van de leverancier van switches.
Alternatieve methoden, zoals distributed networking zijn veel beter schaalbaar en de architectuur verbetert de betrouwbaarheid door de single point-of-failure te schrappen en beter any-to-any dataverkeer.
Niet alle gedistribueerde netwerken zijn echter hetzelfde en vele netwerkleveranciers hebben eigen oplossingen ontwikkeld. Daarmee stemmen deze bedrijven hun klanten niet erg tevreden, aangezien ze nu weer afhankelijk zijn van deze leveranciers.
Een keuze voor het gebruik van open standaarden voor distributed core architecturen biedt meer flexibiliteit en stelt it-afdelingen in staat componenten te mixen en mengen, al naar gelang hun behoeften en budget.