Wat en wie bevindt zich waar? Niet alleen belangrijke informatie voor een leger, maar ook binnen de vrije markt. Gerrit A. Breteler over een systeem voor het monitoren van goederenvervoer, dat al dertien jaar bestaat.
Met interesse heb ik jullie verhaal ‘Just in time, met bestemming Bagdad’ (Computable, 18 april)) gelezen. Niet alleen omdat de meeste artikelen in jullie blad (dat ik bijna als lijfblad beschouw) van een goede kwaliteit en onafhankelijk zijn. Maar ook omdat ik mij vanaf 1985 met de beschreven problematiek, maar dan in de vrije markt, heb beziggehouden.
Het Amerikaanse leger kan precies voorschrijven hoe de tags per verpakkingseenheid eruit moeten zien, wat er aan informatie moet zijn opgenomen en vastgelegd, en wanneer en door wie dat moet worden gelezen.
Het wordt wat lastiger om zoiets in de vrije markt toe te passen, bijvoorbeeld bij intercontinentaal goederenvervoer van huis tot huis. Daarbij zijn immers veel verschillende partijen betrokken (vervoerders, expediteurs, cargadoors, rederijen (luchtvaartmaatschappijen, en opnieuw cargadoors, expediteurs en vervoerders) die ieder hun eigen it-systemen hebben en meestal niet zo goed zijn in het communiceren. (De koeriersbedrijven hebben het gemakkelijker). De vraag is er echter wel.
Sinds 1990 bestaat er een softwaresysteem, dat de verschillende informatiesystemen van al die partners aan elkaar knoopt en de aldus geaggregeerde informatie aanlevert aan ieder die daar recht op heeft.
Het systeem is in staat om de eigenaar van een pakje, dat zich bevindt op een pallet in een container op een schip, te vertellen dat het in een bepaalde haven is aangekomen (al dan niet volgens planning) op basis van de aankomstinformatie van het schip.
Het kan ook een fabrikant van bijvoorbeeld monitoren exact vertellen waar in de pijplijn de monitoren van een bepaalde productieserie zich bevinden, in het geval die moeten worden teruggeroepen.
De afgelopen jaren hebben grote ondernemingen honderden miljoenen euro’s geïnvesteerd om ook dergelijke systemen te ontwikkelen (denk aan Encompass), maar ze zijn ten onder gegaan. Het systeem dat er als eerste was, bestaat nog steeds. Het werd gemodelleerd toen in Europees verband de gedachten aan standaardisatie van elektronische berichten naar boven kwamen; het Cost 304-project. Het werd ontwikkeld binnen Gerlach Internationale Expediteurs. Vanaf 1990 bouwde Informore in Hilversum het uit tot een systeem waarmee grote internationals en kleinere regionale bedrijven hun goederenstroom, zowel inkomend als uitgaand, kunnen beheersen. Ik heb aan de wieg daarvan gestaan, maar ben inmiddels op andere gebieden actief.< BR>
Gerrit Breteler, Hilversum