De afgelopen jaren was de trend dat alles virtueel moest worden. Met het volwasen worden van de diverse virtualisatietechnieken lijkt dat doel nu bereikt. Vendors proberen zich nu te onderscheiden op het gebied van features, waarbij het belang van lock-in creëren nog steeds aanwezig is. Is cloud computing het middel om de diverse technieken te verenigen?
De afgelopen jaren was de trend dat alles virtueel moest worden. Bedrijven als VMware en Microsoft hebben zich voornamelijk gericht op het ontwikkelen van hypervisors voor server virtualisatie. Ook op het gebied van desktop vitualisatie en storage virtualisatie zijn er grote vorderingen gemaakt. En ook aan het open source front was er dezelfde ontwikkeling. Steeds was het doel: het 100 procent virtueel kunnen draaien van omgevingen.
Inmiddels zijn de diverse virtualisatie technieken volwassen geworden, bij zowel de commerciéle bedrijven als binnen de diverse open source-varianten (Xen, KVM voor Linux, Qumranet, VMWare vSphere 4, Hyper-V, VirtualBox). Je ziet nu weer een 180 graden draai: men kijkt niet meer vooruit naar 'alles virtueel' maar naar wat we hebben achtergelaten in het najagen van die '100 procent virtualisatie' droom, en vooral: hoe halen we dat terug? Een van de meest sprekende voorbeelden is het terugbrengen van met name grafische zaken: video pass through bij
Xen, OpenGL acceleratie bij VirtualBox, PCoIP bij VMware.
Een andere trend die in ditzelfde straatje valt: het bewust maken van de hypervisor van storage capabilities (of andersom: storage inrichten voor met name virtualisatie etc).
De ingezette volgende trend lijkt dat met het volwassen worden van de techniek, de diverse vendors nu over elkaar heen buitelen om elkaar op diezelfde techniek te matchen en te overtreffen. En vendors hebben dus nog steeds belang bij lock-in. Die creëerden ze al middels licentie-modellen, maar nu worden ook technologiekeuzes en -features ingezet. Het gevolg hiervan is dat er 'virtualisatie eilanden' ontstaan, gevormd door virtuele omgevingen die dezelfde onderliggende virtualisatie-oplossing gebruiken, maar die onderling niet compatible of uitwisselbaar zijn.
Cloud computing leunt zwaar op virtualisatie maar heeft daarbij geen belang bij eilandvorming. Middels ontwikkeling en gebruik van open standaarden wordt gepoogd de eilanden te koppelen om zo de dreigende lock-ins te omzeilen.
De grote vraag is: gaat cloud computing inderdaad de oplossing vormen voor deze eilandvorming?
Dit artikel is tot stand gekomen met medewerking van Antoon Huiskens, IT-architect