"Reeds medio jaren tachtig schreef Jaap van Rees het artikel ‘De methode doet het niet’, waarin hij een betoog geeft over het gebruik van methoden", aldus Theo Mooren. "De conclusie is dat het niet de methode is die het doet, maar de persoon die de methode gebruikt; die doet het (of doet het niet)."
Prince II: kikker of prins? De methodiek voor projectmanagement Prince II kent voor- en tegenstanders. Gebruikers Ron Seegers en Brigit Hendriks-van Winden zijn tevreden, maar wezen in hun artikel Succesvol veranderen vereist structuur wel op de haken en ogen van de methodiek. Michiel van der Molen kan voor een groot deel met hun bevindingen en adviezen meegaan, maar vindt dat het belang van het lijnmanagement te laag wordt ingeschat. Jos Keetels heeft een heel andere mening over Prince II. In zijn reactie in Computable (24 oktober 2003) op Elimineer het verrassingselement van John Roos, veegt hij de vloer aan met de methodiek. Dit is bij velen in het verkeerde keelgat geschoten. Hieronder de reacties: |
Jos Keetels geeft hevig afgegeven op Prince II, een methode voor projectmanagement. Zonder technieken voor te schrijven (afgezien van ‘product based planning’) geeft deze methode een procesbeschrijving van projectmanagement. Het is een generieke methode die niet alleen toepasbaar is voor ict-projecten, maar ook voor projecten in het algemeen.
Bij verschillende mensen leeft het (hoge) verwachtingspatroon dat een methode op zich al hun problemen oplost. Dat is jammer. In handen van een goede projectmanager en opdrachtgever is Prince II een professioneel stuk gereedschap. Net als bij het verkeerde gebruik van goed gereedschap van een timmerman kan er ook veel verkeerd gaan bij onjuist gebruik van de methode.
Kapstok
Vooral The Standish Group heeft hier onderzoek naar gedaan. In het onderzoeksartikel ‘Unfinished Voyages’ is een vragenlijst opgenomen aan de hand waarvan je kunt gaan meten of je project succesvol zal zijn. Een aantal van die onderwerpen zijn in mijn ervaring als projectmanager cruciaal gebleken.
Een randvoorwaarde om een project goed te kunnen laten slagen is gebruikersparticipatie. Zonder deze participatie is de kans groot dat het eindresultaat niet gedragen wordt in de organisatie. Ten tweede is het van belang dat de opdrachtgever voldoende mandaat heeft en belang heeft bij het behalen van het eindresultaat. Het derde belangrijke punt is dat er een goede definitie is van hetgeen we willen gaan bereiken. Niet alleen in de vorm van specificaties, maar ook in termen als een risicoanalyse en een ‘business case’.
Volgens mij ondersteunt Prince II de genoemde succesfactoren goed. Ik heb deze methode al meermalen toegepast en daarvan de voordelen geproefd. Ik ben echter ook tegen nadelen aangelopen.
Elke methodische wijze van werken heeft zijn voordelen. Als we kijken naar het CMM (Capability Maturity Model) wordt dit hierin ook al aangegeven. Elke organisatie start hierbij op level 1, de initiële fase. Hiervoor hoef je niets te doen. Om echter CMM level 2, herhaalbaarheid, te behalen, zal de organisatie zijn projecten herhaalbaar moeten kunnen uitvoeren. Daarbij is projectmanagement van ‘commitments’, kosten, planningen en wijzigingen een eerste behoefte. Om CMM level 3, gedefinieerd, te behalen, is het noodzakelijk een consistent proces ingevoerd te hebben. Daarbij helpt de invoering van standaard methoden, zoals binnen softwareontwikkeling vroeger SDM daarbij hielp en tegenwoordig Dsdm een veel gebruikte methode is.
Mijn ervaring met methoden is dat je deze moet gebruiken als kapstok. Je moet hier niet star mee omgaan. Je gebruikt die elementen die je het best het doel laten bereiken dat je moet halen. Bovendien geeft de methode je een checklist om na te gaan welke elementen je allemaal kunt gebruiken. Zo vergeet je nooit wat er nog meer is en gebruik je binnen je opdracht datgene wat op dat moment het beste van toepassing is. Daarbij is het wel van belang dat je voor jezelf (en je opdrachtgever) kunt motiveren waarom je bepaalde elementen uit de methode niet gebruikt.< BR>
J. van Rees: ‘De methode doet het niet’, in Informatie, 1982.
M. van der Molen: Hoe haal ik het beste uit mijn project? isbn 90-5931-183-3
The Standish Group: ‘Unfinished Voyages’.
Watts S. Humphrey: Managing the Software Process. isbn 0-201-18095-2
Theo Mooren, projectmanager Odina