Twee online veilingen hebben het Diakonessenhuis Utrecht vorige week spectaculaire besparingen opgeleverd: zo’n acht ton winst na drie uur online onderhandelen. Een begin van een radicaal nieuwe trend of een hype die een stille dood sterft?
Het Utrechtse ziekenhuis bestelde via de online veiling een fors pakket kantoorartikelen, met zevenhonderd producten, waaronder nogal wat inktpatronen. Van de vijf uitgenodigde leveranciers deden er drie mee. Na ruim twee uur en 32 biedrondes bleef de goedkoopste over. Vergeleken met de vorige groothandel betekent dat een besparing van 61 procent, met 168 duizend euro als oorspronkelijke contractwaarde. Het nieuwe contract geldt voor vijf jaar. De online veiling levert een besparing van in totaal 540 duizend euro op. Slechts vier rondes waren nodig bij de tweede veiling, die een drukorder betrof voor 144 formulieren in forse hoeveelheden. Van de zes uitgenodigde leveranciers deden er drie mee. Al snel bracht één leverancier een bod uit dat de overige twee deed afhaken. Dat leverde een besparing op van 31 procent, pakweg drie euroton.
Overigens wordt bij meerjarige contracten een maximale jaarlijkse prijsstijging overeengekomen die gelijk is aan de prijsindex die het ziekenhuis zelf jaarlijks krijgt van de zorgverzekeraars. "Wat wij zelf niet vergoed krijgen, gaan we niet weggeven aan de leverancier", aldus Peter Claassen, Hoofd Inkoop bij het Diakonessenhuis.
‘Beste koop’
De veiling werd uitgevoerd door Negometrix, dat ook actief is in de catering, luchtvaart- en bouwwereld. Voor de medische wereld stelt het zijn technologie beschikbaar aan de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ). Die koepel wil met een eigen afdeling NVZ-Inkopers de ziekenhuizen warm maken voor online veilingen. Negometrix was tijdens de internet-hype in 2000/2001 ook actief bij ziekenhuizen, toen nog onder de naam Eumedix. Anno 2003 komt de onderneming een tikje onzeker over; bezoekers worden slechts schoorvoetend bij veilingen toegelaten.
De digitale inkoopomgeving van de NVZ is zes maanden gratis voor aangesloten ziekenhuizen. Daarna wil de koepel naar een kostendekkend abonnementstarief. Het systeem gaat volgens het principe van veiling bij afslag (reverse auction), waarbij leveranciers steeds drie minuten hebben om op een nieuw prijsniveau te reageren. Vooraf stelt de inkoper een productmodel op, met alle eisen, wensen en leveringsvoorwaarden. Op basis daarvan dienen leveranciers een offerte in. Van tevoren is bepaald hoe belangrijk de prijs is in verhouding tot de kwaliteit. De software vergelijkt offertes, waarna de inkoper direct ziet in hoeverre leveranciers voldoen aan de gestelde eisen. De software evalueert de offertes en komt met een ‘beste koop’ aanbeveling.
Vorige maand had het Utrechtse ziekenhuis een eerste online veiling, waarbij 250 pc’s en vijftien laptops werden aangeschaft. Dat leverde een besparing van 40 procent op, zo’n 140 duizend euro. Voor een jaarvolume nieuwe computers werd een éénjarig contract afgesloten met Dell. Later dit jaar volgen nog twee veilingen, van orders voor de wasserij en injectiemateriaal.
Onder druk
Na de veiling moet de leverancier binnen 24 uur op papier melden wat de prijzen zijn van de afzonderlijke artikelen. Dit voorkomt dat ze achteraf andere producten leveren. "Je wilt niet voor honderd artikelen een goede prijs, die je terugbetaalt in de andere zeshonderd", zegt Claassen. "Of dat opeens een b-merk wordt geleverd." Contractueel is overeengekomen dat een product wordt vervangen als het kwalitatief niet voldoet. "Zeker bij kantoorartikelen moet je voorkomen dat leveranciers rotzooi in de veiling stoppen. Je kunt dit vooraf niet per artikel controleren, dus dat dek je contractueel af."
Management summary
|
Op het concept van veiling bij afslag bestond kritiek, omdat leveranciers gedwongen kunnen worden tot te lage marges. Claassen erkent dat de marges fors onder druk kunnen komen. "Het risico is dat leveranciers onder de inkoopprijs gaan leveren, omdat ze een markt in willen. Als ze bij ons geen beleg op de boterham krijgen, zullen ze dat elders dubbel terughalen. Dat is niet ons probleem." Leveranciers moeten zelf volwassen genoeg zijn om verstandig met marges om te gaan, zegt Siderius, die eerder werkte bij diverse internationale medische leveranciers. "De Nederlandse zorgsector is zonder meer duur uit vergeleken bij het omringende buitenland."
In 2000/2001 leek de vaderlandse zorgsector absoluut koploper met online inkopen via internet. Leveranciers als Careshare (van TIE Holding) en Planetmedica verdwenen al snel. Ook verdampte Smartmission, een uit Duitsland afkomstig b2b-initiatief (business-to-business) voor de medische sector, in samenwerking met Deutsche Post. Met Mysap.com werd het eveneens niets in de zorgsector. Naast Negometrix bleef alleen Market4care over. Daar worden via internet bestellingen geplaatst bij toeleveranciers, die direct in de databases van het ziekenhuis worden verwerkt. Het potentieel in de zorgsector lijkt echter indrukwekkend. Inkopers van intramurale zorginstellingen in Nederland geven jaarlijks zo’n vijf miljard euro uit.< BR>