"In de afgelopen twee verkiezingscampagnes is veel gesproken over de bureaucratie in de zorg. Volkomen terecht, er moet immers te veel worden geregistreerd, er moeten te veel formulieren worden ingevoerd, er zijn te veel verstikkende regels en er zijn te veel managers", stelt SP-fractielid Agnes Kant. Helaas leiden al die woorden niet tot een efficiënte aanpak en concrete oplossingen, constateert zij.
Er wordt wel veel gesproken over de ‘bureaucratisering van de zorg’, maar helaas amper over de oorzaken, laat staan dat er iets gedaan wordt aan concrete oplossingen. Met de voorstellen in Minder regels, meer zorg van commissie De Beer bijvoorbeeld is nog amper iets gedaan. Elke euro die bespaard kan worden op bureaucratie, kan extra worden ingezet in de zorg. Daarnaast zal een vermindering van de papiermolen leiden tot minder irritatie en tot een toename van de arbeidstevredenheid.
Wantrouwen
De politiek die zo hard klaagt over de bureaucratie, is er grotendeels zelf voor verantwoordelijk. De angst dat de kosten voor de zorg harder stijgen dat de uitgaven die achtereenvolgende kabinetten hiervoor hebben willen ramen, heeft geleid tot een enorm gegroeid wantrouwen richting zorg. Dit wantrouwen is vertaald in veel controleregels en procedures. Om al deze ingewikkelde regels uit te voeren zijn weer meer managers nodig. Je kunt zeggen dat een belangrijk deel van de bureaucratie in de zorg het gevolg is van het ‘georganiseerde wantrouwen’. Natuurlijk is het goed dat gecontroleerd wordt wat er met onze premiecenten gebeurd. Deze controle is echter compleet doorgeslagen, in zowel hoeveelheid als gedetailleerdheid.
Goede automatiseringprojecten kunnen de pijn van veel registratie in de zorg verzachten. We moeten echter uitkijken dat er geen oplossing wordt gezocht in automatisering bij problemen die we bij de wortel moeten aanpakken. Mooie computerregistratiesystemen zijn prima voor processen en registraties die noodzakelijk zijn, maar daar waar deze bureaucratie onnodig is, moeten we hem afschaffen en niet er mooie computerprogramma’s voor maken.
Schijntransparantie
In plaats van minder wordt helaas gewerkt aan invoering van meer registratie van medisch specialistische hulp. Voor alle patiënten moet de specialist dbc’s (diagnose behandelcombinaties), ofwel codes voor diagnoses en bijbehorende behandelingen, gaan bijhouden.
Het systeem veronderstelt ten onrechte dat alles wat een specialist doet eenduidig in codes is vast te leggen. Omdat dit niet zo is, is het aantal en de keuze van de dbc-codes die een specialist registreert arbitrair. Het systeem is bedoeld voor meer transparantie, maar dit is schijntransparantie omdat het lang niet altijd inzicht in de werkelijkheid zal kunnen geven. Chronische ziekten bijvoorbeeld kennen een zeer verschillend verloop en meerdere prognoses bij diverse patiënten.
Als het systeem wel inzicht zou verschaffen, wat dus zeer discutabel is, blijft het nog de vraag wat het nut is van deze gedetailleerde registratie. Wie moet er exact weten voor welke patiënt welke diagnose is gesteld en welke behandeling is gegeven, en waarom?
Voorstanders beweren dat dit nieuwe registratiesysteem voor specialisten de problemen in de zorg oplost. Het zou leiden tot snellere en goedkopere zorg. Dit is volstrekte onzin. Wanneer wordt nu eens duidelijk dat niet meer, maar juist minder bureaucratie nodig is in de zorg? Stoppen met het budgetteren van ziekenhuizen is een belangrijke oplossing voor het wegwerken van de wachtlijsten. Hiervoor is deze nieuwe, extra tijdverslinde registratie echt niet nodig.
Dat Cap Gemini de dbc’s fanatiek promoot, is begrijpelijk; het heeft belang bij het leveren van de automatisering die daarbij hoort. Menig specialist die ik spreek wordt er echter horendol van. Enkelen die ik gesproken heb geven aan dat dbc’s bijhouden hen gemiddeld drie uur per week kost – tijd die ten koste gaat van het spreekuur of de operatietijd.
Achterlijke maatregel
Hoezo goedkoper? Onderzoek in de VS toont aan dat introductie van vergelijkbare systemen heeft geleid tot hogere kosten, omdat het verschijnsel ‘upcoding’ optreedt. Hoe meer mogelijkheden tot codering, en er zijn er al heel veel bij de dbc’s, hoe meer mogelijkheden een ‘duurdere’ code te kiezen, zeker als de keuzen arbitrair zijn. Het onderzoek heeft aangetoond dat in de VS de ziekenhuiskosten zijn gestegen met 0,2 tot 0,7 procent alleen al door ‘upcoding’
Als je beide effecten omrekent, de tijd die het specialisten en assistenten kost en de opwaardering, besparen we grof uitgerekend zo’n 340 miljoen euro als we deze achterlijke maatregel niet invoeren. Omgerekend betekent dat 1250 extra voltijd specialisten, omdat ze meer tijd kunnen besteden aan zorg in plaats van papier en computers. Dat zet pas zoden aan de dijk bij het wegwerken van de wachtlijsten.
De automatiseerders moeten hun energie steken in de noodzakelijke processen in de zorg. Daar valt nog een wereld te winnen om het werk van de zorgverleners te verlichten en de kwaliteit te verberen.< BR>
Agnes Kant, Tweede-Kamerlid SP
Werk zelf als LL-verpleegkundige in een verpleeghuis, en inderdaad je bent heel veel tijd kwijt aan het invullen en bijhouden van formulieren, ik denk dat ik zelf als fulltimer(36 uur) per week zeker 3.5 uur bezig ben met papierwerk. doe aan papierwerk wat echt noodzakelijk is en je kunt het redden met 1 uur per week dat houdt in dat ik 2.5 uur meer aan de zorg van onze bewoners kan besteden, en daarvoor doen we dit werk toch eigenlijk(de zorg voor bewoners).
Het verwoord precies waar het om gaat.
Werk zelf al ruim 25 jaar in de gezondheidzorg in een verzorgingshuis.
Het is nog nooit zo weinig motiverend geweest als op dit moment.Alles moet op en top geregistreerd worden.
Je bent als e v v er (eerst verantwoordelijke)zelf verantwoordelijk voor het zorgarrangement wat met een client wordt afgesproken.Hierin staan de uren benoemd die nodig zijn om een juiste verzorging te kunnen bieden.
Heb hier nooit een opleiding voor gevolgd en het ligt me ook niet.
Toch moet je het doen terwijl je het liefst clienten in die tijd verzorgd,en wat meer aandacht geeft.Waardoor blijf je dan gemotiveerd?In een dossier moeten maar liefst 5 handtekeningen worden vergaard voor de afspraken die gemaakt worden.Clienten die niet eens begrijpen voor wat en hoe,of fam. die daar mee worden lastig gevallen,doordat client niet kan/of mag tekenen.
Kotom waar zijn we mee bezig@@@