Het is altijd opletten geblazen met de functie ‘autotekst’ in je e-mailprogramma, waarbij de computer automatisch het ingetikte e-mailadres aanvult. Een advocate verstuurde kortgeleden per ongeluk strikt vertrouwelijke informatie naar de media.
Dat je altijd goed moet uitkijken met het versturen van vertrouwelijke e-mail, weet iedereen wel. En toch gaat het regelmatig fout. Kortgeleden ging het ook fout bij de advocate van Lilly, een grote Amerikaanse farmaceut die in het diepste geheim onderhandelde met de overheid over het schikken van een rechtszaak. Inzet: een miljard dollar. De advocate stuurde een vertrouwelijk schikkingsvoorstel naar een collega, met de vraag om feedback. Dat dacht ze tenminste.
Totdat de New York Times het hele verhaal integraal op zijn website en voorpagina publiceerde. De publicatie leidde tot grote paniek op het advocatenbureau en bij de farmaceut, want wie had er gelekt? Een diepgravend onderzoek werd ingesteld, waaruit bleek dat een instelling van het e-mailprogramma de oorzaak was van deze ‘Nightmare on E-mail Street‘. Het detailverslag niet was verstuurd aan collega-advocaat Bradford Berenson, maar aan Times-verslaggever Alex Berenson. Die naam dook blijkbaar op in de geadresseerdenbalk van het e-mailprogramma, vlak voor het bericht werd verzonden.
Hoe een behulpzame en tijdbesparende feature bij het e-mailen enorme ophef kan veroorzaken. Het is een blunder die veel mensen waarschijnlijk wel herkennen en die vast vaker voor pijnlijke situaties heeft gezorgd.
Een stomme fout van de ‘verzender’, NIET van de software, die doet gewoon wat ie moet doen: ‘onthouden en tonen als er om wordt gevraagd’.
Kun je zoiets ook met een standaard goede disclaimer rechtsmatig dicht timmeren?
In gevallen waarin sprake is van miljardenschikkingen, moet het voor eenieder, dus zeker voor een advocatenkantoor, duidelijk zijn dat men oplettend, nauwkeurig en met bepaalde voorzorgen moet communiceren. De standaard e-mailprogramma’s voldoen daar niet aan. Het is iedere ICT-specialist bekend dat je dergelijk verkeer met versleuteling moet beschermen. Een individuele advocaat of jurist(e) van het kantoor voor die fout verantwoordelijk houden is volstrekt onzinnig. De organisatie heeft zitten slapen!