De Nederlandse consensuscultuur belemmert het nemen van spoedeisende beslissingen over 2000-problemen. Teveel lijnmanagers hebben inspraak. Dat vertraagt de besluitvorming.
Daarbij stuit het formeren van crisisteams en het opstellen van noodscenario’s velen tegen de borst. Dit blijkt uit het onderzoekDe transformerende onderneming van Giarte Publishing. Het onderzoeksbureau ondervroeg bijna honderd topmanagers van grote ondernemingen en overheden over innovatie, IT en de transformerende onderneming.
Rond de eeuwwisseling zal blijken dat niet alle analyse- en emulatiesoftware-oplossingen waterdicht zijn. Daardoor ontstaan noodsituaties die direct ingrijpen vereisen. In Nederland is IT vaak decentraal ingericht, waardoor diverse lijnmanagers inspraak hebben. Daardoor kan men nooit op tijd reageren. Daarnaast blijkt het niet binnen de consensuscultuur te passen om over onderwerpen als ‘noodaanpak’ en ‘crisisteam’ te praten. In andere landen is van hogerhand de oprichting van crisisteams met grote bevoegdheden allang in gang gezet.
De inspanningen die de 2000- en euro-problematiek vergen, gaan ten koste van de aandacht voor nieuwe IT-ontwikkelingen als Internet endatamining. De ondervraagden verwachten na 2000 een investeringsinhaalslag.
Ondernemingen moeten organisatorisch als beleidsmatig nog de nodige veranderingen doorvoeren, willen de IT-investeringen zich uitbetalen. Topmanagers roepen wel dat ze de afstemming van IT op de ondernemingsstrategie zien als een sleutel tot succes, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht. Diverse ondernemingen overwegen daarom naar Amerikaans voorbeeld eenchief information officer aan te stellen. Die moet meer lijn in het IT-beleid aanbrengen. Ook streven ze naar verregaande standaardisatie.
Voorts gaan grote ondernemingen steeds vaker IT-dienstverleners en externe adviseurs inschakelen. De complexiteit van IT en capaciteitsproblemen nopen hen hiertoe. Wel klagen topmanagers regelmatig over het gebrek aan branchekennis en aan visie op technologische ontwikkelingen van commerciële managers van IT-aanbieders. Automatiseerders benaderen vraagstukken teveel als problemen, om vervolgens met ad-hoc-oplossingen op de proppen te komen.