Telecom- en netwerkdienstverlener Telindus liet journalisten vorige week zijn nieuwe beveiligingscentrum zien. Bij kunstlicht en onder een streng beveiligingsregime waakt het bedrijf daar over netwerken van anderen.
Dinosauriër "Als we alleen zouden moeten leven van hardwareverkoop, zoals dit bedrijf in het verleden lange tijd heeft gedaan, dan behoren we tot het uitstervende ras van de dinosauriërs", zegt Telindus ceo Eric van Zele tijdens een sessie voorafgaand aan de rondleiding in het beveiligingscentrum. Het aandeel van diensten in de omzet van het concern moet omhoog tot minstens de helft. Hoewel een flink aantal concurrenten eerder al een beveiligingscentrum in Europa opende, ziet Zele de toekomst zonnig in. De meeste concurrenten concentreren zich op netwerkbeveiliging, terwijl Telindus dit combineert met controle van de beschikbaarheid. |
"Als het pand straks in september dit jaar in gebruik is genomen, zul je ook geen bordjes of andere aanwijzingen vinden naar het beveiligingscentrum", zegt de gids die de acht journalisten voorgaat naar de catacomben van het gebouw, waar de cockpit voor beveiligingsexperts is aangebracht. Korte tijd later staan we voor een onaanzienlijke deur, die met een smartcard wordt geopend. "Alleen geautoriseerde en gescreende werknemers, hebben toegang tot de ruimte die we zo binnengaan", vervolgt de gids. "Naast de beveiligingsexperts mag ik erin om gescreende bezoekers het centrum te laten zien evenals de portier die we zometeen tegenkomen."
Portaal
We stappen naar binnen en worden tegengehouden door weer een deur. "De uitgang van de sluis gaat pas open als de eerste deur dicht is, zodat meegeglipte personen niet gelijk kunnen doorlopen", legt hij uit. Als dit proces voltooid is, komen we terecht in een portaal met een bewaker achter een hoge balie. We moeten ons identificeren, en telefoons en andere elektronische apparaten inleveren. Het van glas voorziene portaal laat elektromagnetische golven door, waarmee met gevoelige apparatuur informatie af te tappen zou zijn. De dikke met staal uitgeruste buitenmuren voorkomen mogelijke lekken aan de buitenkant van het gebouw, dat deels in een heuvel opgenomen is. Door deze constructie voldoet het aan de Nato-normen.
Recht tegenover de bewaker bevinden zich twee draaideuren, waarlangs beveilingsexperts bij hun werkplek komen. Deze is rechts door de glazen pui van het portaal te zien. Hier en daar zitten mensen verscholen achter monitoren aan twee lange tafels. Beamers projecteren twee schermen op de muur. Achterin de werkruimte klimt een paars lichtschijnsel tegen de witte muur omhoog. "De beveiligingsruimte heeft geen ramen, al werken mensen hier in ploegendienst de klok rond. Om hen toch niet teveel uit hun dag- en nachtritme te halen, simuleert Telindus met speciale halogeenlampen die gedurende de dag alle kleuren van de regenboog aannemen, het verschil tussen dag en nacht", legt de gids uit.
Ondanks dergelijke aanpassingen is het moeilijk om werknemers jarenlang gemotiveerd te houden voor het werken in het beveiligingscentrum. Niet alleen de bunker is daar debet aan. Ook een zekere monotomie in de werkzaamheden speelt een rol. Werknemers controleren van achter computerschermen de beschikbaarheid van bedrijfsnetwerken en sporen mogelijke beveiligingslekken in het systeem op. Ze worden daarbij flink op de vingers gekeken. Elke toetsaanslag wordt geregistreerd. Daarnaast hebben de computers waarmee de bedrijfsnetwerken bewaakt worden geen lokale opslagmogelijkheden. Ook is het monitoringsysteem van Telindus zelf gescheiden van de bewaakte netwerken. Na een aantal jaren in de bunker kunnen werknemers doorstromen naar andere functies buiten het beveiligingscentrum.
Lege rekken
Na verloop van tijd stapt de gids naar de andere kant van het portaal. Hij wijst ons op de rekken voor computerapparatuur die achter het glas te zien zijn. Het grootste gedeelte van de vijf rijen staat nog leeg. Eén rij is bezet met apparatuur voor de veertig bestaande klanten, die inmiddels naar de nieuwe voorzieningen zijn overgeplaatst. Telindus heeft ruimte voor de controle van driehonderd netwerken. Daarnaast zijn de dubbel uitgevoerde telefoonlijnen en verbindingen met internet te zien. Ook de stroomvoorziening komt van twee verschillende energiebedrijven. Verder heeft Telindus batterijen staan om een storing tot 45 minuten te kunnen overbruggen, en dieselgeneratoren die bij een langere uitval het licht in het beveiligingscentrum aanhouden.
Naar binnen mogen we uiteindelijk niet. Een journalist zou in de verleiding kunnen komen om de van het scherm gelezen vertrouwelijke bedrijfsinformatie te gebruiken voor zijn nieuwsgaring. Om te voorkomen dat een glimp vanachter het glas op de – van die afstand niet te ontcijferen – informatie nog misbruikt zou worden, heeft het bedrijf iedere aanwezige gevraagd een geheimhoudingsverklaring te ondertekenen. Waar dat voor nodig is, wordt een nog groter vraagteken als aan het einde van de rondleiding alle ramen van het portaal plotseling in een ondoorzichtig vlak veranderen. "Er is blijkbaar gevoelige informatie op één van de schermen te zien", geeft de gids als verklaring, terwijl hij ons naar de uitgang dirigeert. "Uit voorzorg wordt dan het raam grijs."< BR>